جلد دوم این کتاب به‌صورت یکپارچه به راهبرد صیانت اختصاص دارد:
بخش اول به معرفی شاخصه‌های این راهبرد می پردازد. به این منظور فصل اول، شهوت را به‌عنوان مهم‌ترین حجاب عقل معرفی نموده که کیان نهادینه‌سازی ارزش‌ها را تهدید می‌کند؛ لذا مربیان هشیار تمام تلاش خود را برای حفاظت بیرونی و درونی متربی از این چالش به کار می‌بندند. در این فضاست که نظریه‌ی تقوای حضور مورد نقد و بررسی قرار گرفته است و به‌جای آن بر تقوای پرهیز و گریز تمرکز شده است. سپس در مقام ترسیم مختصات این راهبرد، درباره‌ی عوامل مؤثر در صیانت همچون سن متربی و میزان حساسیت متربی در برابر تحریک‌ها بحث شده است. نیز نظارت بر متربی امری گریزناپذیر دانسته شده که البته در مصادیق و شیوه‌های مختلفی بروز و ظهور می‌کند. در فصل دوم راهکارهای تحقق و تثبیت صیانت موردتوجه قرار گرفته و درباره‌ی عناوین مهم تربیتی همانند عفاف، حیا و قناعت سخن رفته و هشت محور عفت به‌صورت جزئی معرفی گردیده است که شامل عناوینی چون عفت چشم، عفت خلوت و عفت دل می‌شود.
در بخش دوم، درباره‌ی پیامدهای صیانت بحث شده است. در فصل اول نظریه‌ی عشق درمانی مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل دوم، شش سؤال متداول که در برابر این راهبرد مطرح می‌شود ارائه و پاسخ داده شده و در فصل سوم به سؤالتی ازاین‌دست پاسخ داده شده است: آیا تربیت عقلانی یک تربیت گلخانه‌ای هست یا خیر؟ آیا تربیت عقلانی به مقاوم‌سازی متربی در برابر آفات توجه دارد یا خیر؟ آیا تربیت عقلانی منجر به سرکوب تمایلات نفسانی می‌شود یا خیر؟ آیا در این عرصه پیشگیری مقدم است یا درمان؟
نهایتاً در مقام جمع‌بندی از رویکرد «صیانت در عین مقاوم‌سازی» دفاع شده و این توجه زیربنایی که عمدتاً در مدارس اسلامی مطرح است منطبق بر دوراندیشی عقلانی دانسته شده است.
