مباحث مهدویت با سیری مشخص در قالب چهارده حلقه ارائه شده و در گام نخست زیربنایی‌ترین بحث آن با عنوان «معرفت و بندگی» مطرح شده است.
در حلقه‌ی نخست ابتدا به‌طورکلی درباره‌ی علم و معرفت بحث شده و بر اساس مبانی معارفی، درباره‌ی ویژگی‌های علم در تقابل با مبانی بشری و ارتباط مفهومی آن با معرفت سخن رفته است.
در قسمت دیگر با استناد به وجدان و روایات، معرفت، صنع خدا دانسته شده و هدایت و اضلال تنها به خدا نسبت‌داده‌شده؛ هرچند نقش انسان در رد یا تسلیم نسبت به آن به رسمیت شناخته شده است، این هدایت و منور ساختن قلب، زمینه‌ی اصلی برای اعطای شرح صدر از سوی خداوند متعال است.
در ادامه بحث مبسوطی درباره‌ی دلالت و سپس سند احادیث معرفت ارائه گردیده که در ضمن طرح بحث، شبهاتی که در این باره طرح گردیده را پاسخ می‌دهد.
معرفت، سرمایه‌ی اصلی برای قدم‌نهادن در مسیر بندگی خداست؛ لذا پس از بحث‌های مذکور، سخن از بندگی به‌عنوان هدف از خلقت به میان آمده و نقش انسان و خدا در مسیر بندگی به‌دقت از هم تفکیک شده است.
در قسمت آخر این کتاب، اقسام مختلف بندگان در عبادت خداوند موردبحث قرار گرفته که عناوینی چون: مؤمن، کافر، مسلمان، فاسق، شاک و مستضعف را شامل می‌شود.
